Υμίρ

Στη Σκανδιναβική μυθολογία ο Υμίρ (Ymir), ο οποίος αποκαλείται και Αουργκελμίρ (Aurgelmir) ανάμεσα στους γίγαντες, ήταν ο ιδρυτής της φυλής των παγωμένων γιγάντων και μια σημαντική μορφή της σκανδιναβικής κοσμολογίας. Σύμφωνα με ορισμένα ποιήματα ο Υμίρ συνελήφθη στο Γκιννουνγκαγκάπ όταν ο πάγος από το Νιφλχέιμ συνάντησε τη ζέστη του Μουσπελχέιμ και έλιωσε απελευθερώνοντας σταγόνες από την ύλη εΐτρ. Οι σταγόνες κόλλησαν μεταξύ τους και δημιούργησαν έναν γίγαντα από παγωμένη πάχνη μεταξύ των δύο κόσμων ενώ οι σπίθες από το Μουσπελχέιμ του έδωσαν ζωή. Γίγαντες ξεπήδησαν από το κορμί του ενώ ο Υμίρ κοιμόταν. Άπο τις μασχάλες του ξεπήδησαν μία γυναίκα και ένας άντρας, ενώ από το αριστερό και δεξί του πόδι γεννήθηκε ένας γιος με έξι κεφάλια.

Ο Υμίρ τρεφόταν από την αγελάδα Αουδούμπλα, η οποία με τη σειρά της τρεφόταν από παγωμένη πάχνη και αλάτι. Το γλείψιμό της στον πάγο κατέληξε να δημιουργήσει τον Μπούρι, που γέννησε τον Μπορ, πατέρα των Οντίν, Βίλι και Βε.

Ο Οντίν και οι αδελφοί του σκότωσαν τον Υμίρ. Μόνο δύο γίγαντες επιβίωσαν της πλημμύρας από το αίμα του Υμίρ: ο εγγονός του Μπεργκελμίρ (Bergelmir) και η σύζυγός του. Ο Οντίν και τα αδέρφια του χρησιμοποίησαν το σώμα του Υμίρ για να δημιουργήσουν το Μίντγκαρντ στο κέντρο του Γκιννουνγκαγκάπ. Η σάρκα του έγινε η γη, τα κόκαλά του τα βουνά, τα δόντια του πέτρες. Από τα μαλλιά του φύτρωσαν δέντρα και κάμπιες από τη σάρκα του έγινε η φυλή των νάνων. Οι θεοί τοποθέτησαν το κρανίο του Υμίρ στον ουρανό, υποστηριζόμενο από τέσσερις νάνους και τα μυαλά του έγιναν σύννεφα. Το αίμα του Υμίρ γέμισε τις λίμνες και τις θάλασσες.